سفارش تبلیغ
صبا ویژن

یار امام زمان (عج)

صفحه خانگی پارسی یار درباره

السلام علی الحسین وعلی علی ابن حسین وعلی اولادالحسین وعلی اصحاب

یا ابا عبدالله در این ماه چه اتفاقی افتاده که در یازده ماه دیگر انتظار این ماه را می کشیم.

در این ماه چه اتفاقی افتاده که مردم چه مسلمان وچه کفار اسلام را فقط با نام محرم تو می دانند.

در این ماه چه اتفاقی افتاده که تمام کشورها د ر این ماه حال دیگری پیدا میکنند.

در این ماه چه اتفاقی افتاده که تمام کشورهای اسلامی در این سیاه پوش می شوند.

در این ماه چه اتفاقی افتاده که وقتی نام تو واهل بیتت را می شنویم بی اختیار اشک از چشمانمان جاری می شود.

در این ماه چه اتفاقی افتاده که انسانها چه مذهبی وولی اللهی وچه بچه لات خیابانی در این ماه ازخود بیخود میشن ودر جلسات تو حاضر می شن.

یا ابا عبدالله در این ماه چه اتفاقی افتاده که..............

السلام علی الحسین وعلی علی ابن حسین وعلی اولادالحسین وعلی اصحاب الحسین علیهم السلام

تو را خدا ما را در این جلسات دعا کنید اجرتان با امام حسین علیه السلام


روز مباهله روز پیروزی اسلام بر دشمنان بر همه ی شما مبارک باشد.

متن و ترجمه آیه مباهله
 ?فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ?(سوره? آل‌عمران-آیه? 61)
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به مسیحیانی که در بین مسلمانان زندگی می کردند گفتندکه یا باید مسلمان شوید ویا باید جزیه دهید واگر هیچ کدام از این موارد را انجام نمی دهید با شما وارد جنگ می شویم.
مسیحیان به دور هم جمع شدند تا بلکه چاره ای بیندیشند بلأخره به این فکر افتادند که باپیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به گفتگو بنشینند ببینند که آیا او برحق است یا نه وپیامبر اکرم صلی الله علیه وآله با آنها به گفتگو نشت ولی آنها گفتند که حرفهای شما ما را قانع نکرد که در این لحظه  آیه مباهله نازل شد وبه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود که به آنها بگو پس هر که در این (باره) پس از دانشی که تو را (حاصل) آمده با تو محاجه کند بگو بیایید پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را فرا خوانیم سپس مباهله کنیم و لعنت‏خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.
مباهله یعنی اینکه هردو طرف بیایند وهمدیگر را نفرین کنند وهرگروهی که دروغگو باشد وبر حق نباشد ازبین برود.که در میان مردم خودمان می گویند که حق فلانی او را گرفت» 
یکی از آنها گفت: که اگر دیدیم که او با لشکر آمد بدانید که او برحق نیست وبا اومباهله بکنیم ولی اگر دیدیم که او با عزیزترین کسانش آمد بدانید که او برحق است وبا او مباهله نکنیم.
در روز مباهله که مسیحیان که هیئتشان حدوداً 40 الی 70 نفر بودند با کمال تعجب دیدند که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله  با عزیزترین کسانش  که آنها امام امیر المؤمنین علی علیه السلام  دامادشان وحضرت فاطمه سلام الله علیها دخترشان ونوه هایش امام حسن وامام حسین علیهما السلام آمده است.
یکی ازآنها گفت: که با آنها  مباهله نکنیم مگر نه هیچ کدام از ما زنده نخواهیم ماند.
وبعد از اینکه مباهله نکردند گرهی ازآنها مسلمان وگروهی ازآنها جزیه به مسلمانان دادند وبه این صورت بود که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله  ومسلمانان مسیحیان را شکست دادند.
وما از این آیه برای اثبات امامت امام علی علیه اسلام استفاده می کنیم بدین صورت که:
که منظور از پسرانمان امامان حسن وحسین علیهما السلام است ومنظور از زنان حضرت فاطمه سلام الله علیها دختر پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وهمسر حضرت امیر المؤمنین علیه السلام است ومنظور از «اَنفُسَنَا» امام علی علیه السلام است که در این آیه به نفس وجان پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله  تعبیر شده است.

چرا دعایم مستجاب نمی شود؟

داستانی از حضرت ابرهیم خلیل الرحمان علیه السلام

امام صادق علیه السلام فرمود:ابراهیم خلیل علیه السلام در کوه بیت المقدس بدنبال چراگاهی برای گوسفندان خود می گشت صدائی به گوشش خورد وسپس مردی را دید که ایستاده ونماز می خواند. به او فرمود:ای بنده ی خدا برای چه کسی نماز می خوانی؟

جواب داد: برای خدای آسمان.

ابراهیم علیه السلام پرسید:آیا از قوم تو کسی جزء تو مانده است ؟

گفت: نه

ابراهیم علیه السلام پرسید:پس از کجا غذا می خوری؟

جواب داد:در تابستان از این درخت میوه می چینم ودر زمستان می خورم.

ابراهیم علیه السلام فرمود: خانه ات کجاست؟ آن مرد به کوهی اشاره کرد.

ابراهیم علیه السلام به او گفت ممکن است مرا همراه خودت ببری تا امشب را نزد تو باشم؟

آن مرد گفت:در سر راه ما آبی است که نمی شود ازآن آب گذشت.

ابراهیم علیه السلام پرسید: پس تو چه می کنی؟

گفت: من روی آن راه می روم.

ابراهیم علیه السلام فرمود: مرا هم با خودت ببر شاید آن چه خدا روزی تو کرده روزی من هم بکند،عابد دست آن حضرت را گرفت وهردو به راه افتادند تا به آنجا رسیدند،عابد از روی آب رفت، ابراهیم علیه السلام نیز همراه او رو.ی آب گذشت.وچون به خانه ی آن مرد رسیدند ابراهیم علیه السلام از او پرید: کدام روز ها بزرگتر است؟

عابد روز جزاء که مردم از همدیگر بازخواست می کنند.

ابراهیم علیه السلام می آیی دست به دعا برداریم واز خدا بخواهیم ما را از شر آن روز محافظت کند؟

عابد به دعای من چه کار داری؟به خدا سوگند سی سال است به درگاه خدا دعائی می کنم واجابت نشده؟

ابراهیم علیه السلام به تو نگویم چرا دعایت مستجاب نشده؟

عابد چرا؟

ابراهیم علیه السلام خداوند عزوجل چون بنده ای را دوست دارد دعایش را نگه دارد تا با او راز گوید واز او بخواهد وطلب کند وچون بنده ای را ناخوش دارد دعایش را زود اجابت کند یا در دلش نومیدی اندازد. سپس به او فرمود: اکنون بگو دعایت چه بوده؟

عابد: گله گوسفندی بر من گذشت وپسری که گیسوان داشت همراه او بود من به او گفتم: ای پسر این گوسفندان ازآن کیست؟ گفت:از ابراهیم خلیل الرحمان است،من دعا کرده وگفتم: خدایا اگر در روی زمین خلیلی داری اورا به من بنما!

ابراهیم علیه السلام فرمود: خدا دعایت را مستجاب کرده ومن ابراهیم خلیل الرحمان هستم،پس برخاسته وهمدیگر را در آغوش گرفتند.

«کیفر گناهان شهید سیدهاشم رسولی محلاتی/ج1/ص154امالی صدوق/ص 297»

  از حدیث فوق استفاده می شود که لازم است که انسان در هیچ حالی نباید از دعا مأیوس گردد وچه انکه دعا مستجاب گردد وآنکه روی موانعی مستجاب نگردد ویا اجابت ان مدتی به تأخیر بیفتد.زیرا اولاً دعا خود یک نوع عبادتی است ثانیاً دعا به هرصورتی وبه هرحالی که باشد حتی از شخص گنهکار روی جسم وجان واعضائ وجوارح اثر دارد، وهمین دعایی که مثلاً مستجاب نشده بعدها منشأ آثار نیک دیگری خواهد گشت، زیرا دعا نیز یکی از اعمال وآثار این جهان است که مانند سایر اعمال وآثار محو نمی گردد.

رسول خدا صلی الله علیه وآله در حدیثی می فرمایند: خدا رحمت کند بنده ای را که حاجتش را از خدا بخواهد ودر دعا پافشاری کند چه آنکه حاجتش برآورده شود وچه آنکه برآورده نشود.

«اصول کافی/ج4/ ص 224 


نعمت شرم وحیاء

صفات وفضائل انسانی هر کدام به منزله ی پرده ای است که روی غرائز حیوانی کشیده شده وغرائز حیوانی را در وجود انسانی پنهان می سازد.کرم،عدالتفانصاف رعایت حق ناتوان،ایثار احسان،وامثال اینه هر یک به منزله سرپوشی است که روی غرائز حیوانی گذارده شده ویا به گفته برخی همچون خاکستری است که آتش شهوات را در وجود انسان پوشانده است.واگر تند باد طغیان انگیزه های شهوی بوزد وانسان تحت تأثیر غرائز سرکش قرار گیرد آن پرده به یک سو رفته وخاکستر حیاء وشرم از رروی آتش شهوت برخاسته وانسان به صورت حیوانی خشمگین وافسار گسیخته در می آید ودرنده ی خطر ناک می گردد.

وبه خاطر همین شرم وحیاء است که عده ای از مردم ئبه گناه دست نمی زنند،وترس رسوائی وتنفرعمومی آنها را از گناه باز می دارد.

امام صادق علیه السلام در حدیث مشهور مفضل بن عمری بوی می فرمایند:

ای مفضل بنگر بدانچه ازمیان تمام حیوانت تنها انسان بدان مخصوص گشت وآن نعمت شرم وحیاء است که اگر این نعمت در وجود انسان نبود مهمانی نوازش نمی شدوبه وعده وفا نمی شد واز هیچ کار زشتی رو گردان نبود، حتی اینکه بساری از واجبات به خاطر شرم وحیاء است که انجام می شود زیرا بعضی از مردمند که اگر شرم وحیاپء نبود حق پدر ومادر خود را مراعات نمی کردند وبه خویشاوندان خود رسیدگی نمی کردند وامانت مردم را نمی پرداختند، واز هیچ کار زشتی روی گردان نبودند واز این رو انسانی که طالب فضیلت وکمال است ومی خواهد کمالات انسانی را درخود زنده کند همیشه باید سعی کند به کار هایی که پرده های شرم وحیاء را می درد وغرائز نهفته حیوانی را تحریک می کند دست نزند،وبلکه در تقویت فضائل انسانی که مانعی برای سرکشی وافسار گسیختگی غرائز حیوانی  به شمار می رود بکوشد.

گناه یکی از وسائل واسباب دریدن پرده های اجتماعی وبرداشتن سر پوش غرائز به شمار می رود که اگر ما بخواهیم راه سعادت وکمال را بپیماییم باید ازآن پرهیز کنیم،چون گناه آثار علم وتربیت در وجود انسان خنثی می کند.

وگاهی عقل را به کلی زائل می کند ،و آن وقت است که مشاهده می شود همین انسان احیاناً به کارهایی دست می زند که از هیچ حیوانی سر نمی زند.

 

کیفرگناهان/شهید هاشم رسولی محلاتی/ج75/2به نقل ازبحار الانوار ج3/ص81 


موانع دعا

از حضرت امیر المؤمنین امام علی علیه السلام روایت شده که ایشان در روز جمعه ای خطبه ای ایراد فرمودند ودر پایان آن خطبه فرمود:

ای مردم هفت مصیبت است که ما ازآنها به خدا پناه می بریم:

عالمی که بلغزد. وعابدی که از عبادت ملولول وخسته شود. ومؤمنی که فقیر شود. وأمینی که خیانت کند. وتوانگری که ندار شود. وعزیزی که خوار شود. وبی نوائی که بیمار شود.

در این وقت مردی برخواست وپس از تمجید آن حضرت گفت: سؤالی در مورد گتار خداوند متعال دارم که فرماید:«اُدعودنی اَستَجِب لَکم»«مؤمن/60»«مرا بخوانید تا دعایتان را اجابت کنم» پس چگونه است که ما دعا می کنیم ولی اجابت نمی شود؟

امام علی علیه السلام در پاسخش فرمود: دلهی شما در هشت مورد وخیانت«وبی وفایی» کرد:

خدا را شناختید ولی حقش را آنطور که بر شما واجب بود ادا نکردید واز این رو آن معرفت به کار شما نیامد.

به پیغمبر خدا ایمان آوردید آنگاه با سنت وروش او مخالفت کردید وشریعت او را از بین بردید،پس ثمره ی ایمان شما چه شد.

کتاب خدا را که - بر شما فرود آمد – خواندید  ولی بدان عمل نکردید،وگفتید:به گوش ودل می پذیریم ولی با آن به مخالفت برخاستید.

گفتید ما از آتش دوزخ می ترسیم ولی در همه ی حالات بواسطه گناهان ومعاصی خود به سوی دوزخ می روید،پس این ترس شما به کجا رفت؟

گفتید ما راغب بهشت هستسم ولی در تمام حالات کارهائی انجام می دهید که شما را از بهشت دور می سازد،پس این رغبت وشوق نسبت به بهشت کجا است؟

نعمت خدای خود را خوردید ولی سپاس گذاری نکردید.

خداوند شما را به دشمنی با شیطان دستور داد وفرمود« انّ الشیطان لکم عدوّ فاتّخِذوه عدوّا»«فاطر/6»«شیطان دشمن شماست شما نیز اورا دشمن بگیرید» ولی با زبان با او دشمنی کردیداما در عمل بدوستی با او برخاستید.

عیب های مردم را دربرابر دیدگانتان قرار دادید وعیب های خدتان را پشت سر انداختید ونادیده گرفتید ودر نتیجه کسی را ملامت می کنید که خود به ملامت سزاوارتر از وی هستید.

با این وضع چه دعایی از شما مستجاب گردد؟ در صورتی که شما در های دعا وراه های آن را بسته اید پس از خداوند بترسید وکارهایتان را اصلاح کنید وامر به معروف ونهی از منکر کنید تا خدا دعایتان را مستجا کند.

ای یکدله صد دله، دل یک دله کن     صرّاف وجود باش وخود را چله کن

یک صبح به اخلاص بیا بر در ما     گر  کام  تو  بر نیامد  آنگه  گله  کن

 

کیفر گناهان/ص134 به نقل از بحاالانوار/ج93/ص 376. 377


اثرات گناهان

اثرات گناه به طور اجمال:

گناه از عالیترین تجلیت جان ما که ارتباط وتوجه آن با آفریدگار جهان باشد جلوگیری می کند.

گناه مانع دعا واستجابت دعا می شود.

گناه ملت ها را نابود می کند.

گناه نعمت ها را دگرگون می کند.

گناه پرده های اجتماعی را میدرد.

گناه اساس خوشبختی را که آرامش خاطر باشد از انسان میگیرد.

گناه عمر را کوتاه میکند.

گناه انسان را بکفر وانکار مقدسات دینی می کشاند.

گناه زندگی را بر انسان سخت ودشوار می کند.

گناه افرادجامعه را به هم بد بین می کند.

وخلاصه گناه موجب بدبختی ها ورنجها وآلام ومصائب می شود.

 


همه شما سر پرست مردمید وهمه تان درباره ی آنها مسؤلید

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می فرمایند:

همه شما سر پرست مردمید وهمه تان درباره ی آنها مسؤلید«نهج الفصاحه/ص457

وما بنابر این حدیث گهربار وظیفه خود دانستیم که اثرات گناهان را بر زندگی انسان واجتماع انسان بررسی کنیم واثرات آنها را در این وبلاگ بیاوریم.

 

ضمناً از شما استدعا داریم که برای ما نظر دهید وما را در این انجام وظیفه کمک کنید.

منتظرانتقادات وپیشنهاداتون هستیم.

ضمناً در صورت کپی کردن مطالب این وبلاگ لطفاً با ذکر منبع باشد.

با تشکر از شما در پناه حق باشید.

مبلّغ اسلام :علی محمدی


چه عملی در پیشگاه خداوند سبحان فضیلتش بیشتر است؟

زهری گوید:از امام سجاد علیه السلام سؤال شد:چه عملی در پیشگاه خداوند عزوجل فضیلتش بیشتر است؟

حضرت فرمود: پس از معرفت به خداوند ورسول او هیچ عملی بهتر از بغض دنیا نیست وبرای آن شعبه های بسیاری است،وگناهان نیز شعبه هایی دارد.

سپس فرمود : نخستین چیزی که وسیله ی نافرمانی خداون شد«تکبربود» وآن نافرمانی شیطان بود در آنوقتی که از سجده برآدم امتناع ورزید وگردنفرازی کرد.

ودیگری حرص بود که نافرمانی آدم وحواء بود زیرا طبق دستوری که خدا بدانها داد وفرمود:«کلا من حیثُ شئتما ولا تقربا هذه الشجره فتکونا من الظالمین» «بقره/35» «از هرچه خواهید بخورید ولی به این درخت نزدیک نشوید که از ستمگران خواهید شد»ولی آدم وحواء به چیزی دست زدند که به آن نیازی نداشتند،واین خصلت تا روز قیامت در فرزندان آن دو رخنه کرد واز اینرو بیشتر آنچه را فرزندان آدم می طلبد بدان نیازمند نیست.

ودیگر حسد بود که نافرمانی قابیل پسر آدم بود در وقتی که به برادرش هابیل حسد برد واو را کشت.

امام سجاد علیه السلام دنبال این سخنان فرمود: از این نافرمانیها منشعب گردد: دوستی زنان،ودوستی دنیا، ودوستی ریاست،ودوستی استراحت، ودوستی سخن گفتن، ودوستی مقام وبلندی، ودوستی ثروت، واین ها  روی هم هفت خصلت است که همگی در دوستی دنیا گرد آمده اند،واز این رو پیغمبران الهی ودانشمندان پس از دانستن این مطلب گفتند: دوستی دنیا سر هر خطا وگناهی است.

کیفر گناهان/شهید سید هاشم رسولی محلاتی/به نقل از اصول کافی/ج3/ ص197